Iść w stronę słońca – Dwa plus jeden

GF C                              G
     Iść, ciągle iść w stronę słońca
                a                 F             C
W stronę słońca aż po horyzontu kres
GF C                             G
     iść ciągle iść tak bez końca
          a             F                       C
Witać jeden przebudzony właśnie dzień
E                a         F                   C
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
E             a              F                       D7             G G7
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak





Iść ciągle być w tej podróży

Którą ludzie prozaicznie życiem zwą

Iść, ciągle iść jak najdłużej

Za plecami mieć nadciągającą noc

Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz

W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest



Iść, ciągle iść, trafiać celnie

W zawianej piaskiem trawy ślad

Być sobą być niepodzielnie

Oczami dziecka mierzyć świat

Iść, ciągle iść w stronę słońca

W stronę słońca aż po horyzontu kres