Biała lokomotywa – SDM

                                      .G.
Sunęła poprzez czarne łąki                      .G.C.
Sunęła przez spalony las                        .D.C.G.G
Mijała bram zwęglone szczątki                   .G.C.
Płynęła przez wspomnienia miast                 .D.C.G.D.D7.
Biała lokomotywa                                .C.D.G.
Biała lokomotywa                                .C.D.G.G.
                                        .G.G.
Skąd wzięła się w krainie śmierci
Ta żywa zjawa istny cud
Tu pośród pustych marnych wierszy
Tu gdzie już tylko czarny kurz
Biała lokomotywa
Biała lokomotywa

        Ach czyj ach czyj to jest                       .G.G.
        Ten piękny hojny gest                           .G.G.
        Kto mi tu przysłał ją                           .G.G.
        Bym się wydostał stąd                           .G7.G7.
        Białą lokomotywę                                .C.D.G.
        Białą lokomotywę                                .C.D.G.G.
                                        .G.G.
Ach któż, ach któż to może być
Beze mnie kto nie może żyć
I bym zmartwychwstał błaga mnie
By mnie obudził jasny zew
Białej lokomotywy
Białej lokomotywy

Suniemy poprzez czarne łąki
Suniemy przez spalony las
Mijamy bram zwęglone szczątki
Płyniemy przez wspomnienia miast
Z Białą lokomotywą
Z Białą lokomotywą

Gdzie brzęczą pszczoły pluszcze rzeka
Gdzie słońca blask i cienie drzew
Do tej co na mnie w życiu czeka
Do życia znowu nieś mnie nieś
Biała lokomotywo
Biała lokomotywo
Biała lokomotywo
Biała lokomotywo
Biała lokomotywo