Spotkali się pewnego ranka: Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka.
Często na stole się całowali między musztardš i rogalami.
Zbyszek Kieliszek był goœć z kryształu, a ona Szklanka całkiem zwyczajna.
Wszyscy w kuchni o tym mówili, nie do przyjęcia był to mezalians.
"Kieliszek jest z arystokracji" - krzyczał widelec do cukiernicy.
"Żywot szklanki proletariacki" - szepnšł majonez do polędwicy.
Lecz miłoœć była to szczera bardzo, chociaż kryształy szklankami gardzš.
Na nic dysputy o czyjejœ randze, życie skończyli na balandze.
F C d B C
Ref: Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka x2
F5 C5 D5 B5 C5
Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka x2
Kieliszkiem rzucił ktoœ o œcianę, Szklankę rozbito na dywanie.
Morał z tego jest właœnie taki: wszystko się tłucze, a głównie szklanki.
Spotkali się pewnego ranka: Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka.
On lubił wódkę, a ona wino, dobrze im razem ze sobš było.
Ref:
Zbyszek Kieliszek, koleżanka Szklanka x4
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz